Jumpman Junior epey eğlenceli bir platform oyunu. Basitçe anlatmak gerekirse bir adamınız var ve haritadaki elmaları topluyorsunuz. Ama elmalar ağaçta değil… Aslında elma konusu muallakta arkadaşlar, Jumpman Junior ailecek oynadığımız bir oyun ve pek çok akrabam “onlar elma değil çiçek, elma ağaçta olur” diyorlar. “Peki o çiçekse sapları nerde?” diyorum, cevap yok. Argümanı ben kazandığıma göre elma topluyoruz diyeceğiz.
Haritada merdivenler ve halatlar var. Mavi halat sadece inmeye, yeşil halat sadece çıkmaya yarıyor. Oyundaki genel düşmanımız ise rasgele beliren toplar, bunlar yavaş yavaş hareket ediyor ve sizin hizanıza gelince hızla size vurmaya çalışıyorlar. Genelde kolay atlatıyorsunuz, ama sizi zor durumda yakaladıklarında tehlikeli oluyorlar.
İlerledikçe her haritada yenilikler olmaya başlıyor. Her haritayı ve ipuçlarını sırayla yazalım:
1) “Nothing to it” oyunu anlamanız için sadece elmaları topladığınız bölüm. Burada dikkat ediyorsunuz ki bazen bir elmayı yemek haritanın bazı parçalarının yok olmasına ya da belirmesine sebep olabiliyor, ilerde bu durum çok kullanılacak.
2) “Fire! Fire!”de her elma yiyişiniz belli yerlerde ateş yanmasına sebep oluyor, dikkatli bir sırayla yemezseniz bir yerlerde mahsur kalabilirsiniz.
3) “Sreddal”da, iki hareket eden merdiveni yakalayarak belli katlara ulaşabildiğiniz bir harita var. Her elma yiyişinizde merdivenin yönü değişiyor. İşin kötü yanı, bazen merdivenler kırılıyor ve ufacık parçalara tutunmak zorunda kalabiliyorsunuz.
4) “Hellstones” dört tane taşın sizi kovaladığı bir bölüm, eğer elmaları toplama düzeninizi bozarsanız epey zor, ama birkaç denemeden sonra hak kaybetmeden geçebilirsiniz.
5) “Figurits Revenge” belki de en zor seviye, çünkü her yediğiniz elma bir harita parçasını yok ediyor veya oluşturuyor. Örneğin bir elmayı yiyince diğerini almanız imkânsızlaşabiliyor, ya da yediğiniz an altınızda açılan boşluğa düşebiliyorsunuz. Bu bölüm bizim sülalede en zor geçilen, hatta geçtiğiniz zaman aile içinde statü atladığınız bir bölümdü. Sizi de epey zorlayacak çünkü yetenekten çok tecrübe isteyen bir kısım.
6) “Walls”da, her yediğiniz elmayla sizi ittiren bir duvar haritada dolaşmaya başlıyor. Duvarın içinden ters yöne hareket ederek geçebiliyorsunuz, ama halatlardayken yön değiştiremeyeceğiniz için sizi boşluğa itiyorlar.
7) “Zig-Zag” ikinci zor bölümümüz, burada 3 tane top aynı anda belirebiliyor ve düz değil zigzag çizerek size saldırıyorlar. Harita da biraz zor, biraz hak kaybederek de olsa geçebiliyorsunuz.
8) “Spellbound”da her yediğiniz elma bir harfi yerleştiriyor, ve elmaları düzgün sırayla yerseniz “Jumpman EPYX” yazdırıyorsunuz, ama düzgün yazdırmasanız da seviyeyi geçebilirsiniz. Ben mi? Hiç yazmayı başaramadım, siz de bir deneyin.
9) “Blackout” çok zevkli bir seviye ama bu da yetenekten çok tecrübeye dayalı, harita kapkaranlık ve siz hareket ettikçe açılıyor. Elmaların yeri her oyunda farklı olabiiyor yani tüm haritayı ezberlemek durumundasınız. İşin kötüsü bazı yerlere yaklaşamadığınız için boşluğa atlayıp şansınızı denemek zorundasınız.
10) “Here, There, Everywhere”de her yediğiniz elmada, haritada gezen karenin bulunduğu noktaya ışınlanıyorsunuz. Dikkatli olmazsanız boşluğa da ışınlanabilirsiniz, zevkli ve kolay bir harita.
11) “Hatchlings” de tecrübe edinene kadar sizi epey zorlayan bir bölüm. Her yediğiniz elmanın olduğu noktadan bir yaratık çıkıyor ve sizi kovalıyor. Hiçbir kaçış yolu olmayan bu yaratık ancak başka bir elma yediğinizde yok oluyor ve bu kez o noktada ortaya çıkıp gene sizi kovalıyor.
12) “Hurricane” son seviye, haritada güçlü bir rüzgar var ve sürüklenerek üç tane kuşa yakalanmadan elmaları toplamanız gerekiyor.
Tüm seviyelerden sonra ise pek çok C64 oyunu gibi janjanlı bir “Well Done” yazısı çıkıyor ve oyun başa dönüyor.
Jumpman Junior, günümüzde bile keşfetmesi cezp edici birkaç C64 oyunundan biri. Daha önce oynamadıysanız bile mutlaka indirip kendinizi test edin, bakalım hamlaşmış mısınız?
Bir yanıt bırakın