Commodore 64 oyunlarının güzelliğini herkes anlamayabilir. Özellikle yaşınız 17-18’in altındaysa çoğu zaman sizin için hiçbir şey ifade etmeyen çok basit oyunlardır. Belki bunda haklısınız ama bundan önceki bir çok yazımda da belirttiğim gibi Commodore 64 oyunlarını piyasaya çıktıkları tarih itibariyle değerlendirmek gerekir. Bu sadece Commodore 64 için değil, bütün platformlardaki oyunlar için böyledir. Grafiksel açıdan çok çok kaliteli olmasa da, konu ve oynanabilirlik açısından bugün bile kimsenin kolay kolay aklına gelmeyen pek çok fikir, 80’lerin ikinci ve 90’ların ilk yarısında Commodore 64 oyun programcılarının aklına gelmiştir. Ve bu fikirler yıllar içinde bugün oynadığımız pek çok oyunun gelişimine ışık tutmuşlardır.
Grafiksel açıdan yetersizliğin farkında olan ve elindeki malzemeyle yetinmesini bilen programcılar, çoğu Commodore 64 oyununda grafikleri geri plana, oyunun konusu ve oynanabilirliliğini de ön plana çıkarmışlardır. Zaman içinde bu hareket bir anlamda Commodore 64’ün çizgisini belirlemiştir. Aslında ortada anlaşmalı olarak yada ortak karar alınarak yapılan bir şey yoktur. Ama birbirini tanımayan pek çok programcı bu ilkeyi benimsemiştir. Herkesin bildiği zeka oyunu Sokoban ve yine popüler bir oyun olan Boulder Dash, bu bahsettiğimiz Commodore 64 ekolünün en güzel örneklerindendir. Bırakın Internet’i daha televizyonun bile yeni yeni evlere girdiği dönemlerde, vakit geçirmek için bir kısım şanslı Commodore 64 sahibi insanın, bilgisayarlarla bu tip oyunları oynamaları o dönem için gerçekten çok önemli bir olaydı. Çoğu insan bir anda kendisini hayatında belki hiç binemeyeceği bir Ferrari’nin koltuğunda yada hiç kullanamayacağı bir uçağın dümeninde buldu. İçinde sadece 15-20 kilobaytlık oyunların bulunduğu Commodore 64 oyun kasetleri kapış kapış satılmaya başladı. Şanslı olup da yurt dışında akrabaları olanlar bu kasetleri direkt oradan
sipariş ettiler.
Şimdiki bilgisayarların yanında Commodore 64’e bilgisayar demek ne kadar doğrudur bilinmez ama en azından şu andaki bilgisayarların atası demek yerinde bir ifade olacaktır. Bugünkü gibi bilgisayar kasasının içindeki pek çok donanım yerine sadece 2 parça halinde olan bir bilgisayardı Commodore 64. Ana parça, bildiğimiz klavyeydi ve bütün devreler bu parçanın içindeydi. Bir başka deyişle bilgisayar bir klavyenin içine sığdırılmıştı. 2. parça ise ufak bir teyp kasetiydi. Bu parça bir kabloyla ana parçaya bağlıydı ve kasetteki veriler bu teypten ana parçaya aktarılıyordu. 20 kilobaytlık bir verinin aktarılması yaklaşık olarak 4 dakikayı buluyordu. Bu da bize o zamanki aktarım hızının ne kadar düşük olduğunu gösteriyor. Bu ana parçadan çıkan bir anten kablosu ise televizyona bağlanırdı. Yeni nesil Commodore 64’lerde (90’ların başlarında) artık yaprak disket adı verilen disketlere geçildi ve Commodore 64 yavaş yavaş bir masaüstü PC görünümüne büründü. Bu disketler teyp kasetlerine göre çok daha büyüklerdi. Aynı anda 10’dan fazla oyunu saklamak mümkündü. Üstelik veri transferi de çok hızlıydı. 10 saniye gibi kısa bir zamanda oyunu yükleyip çalıştırabiliyordunuz. Bu tarihte ortaya çıkan ve insanların beklentilerini daha çok karşılayan PC’ler, Commodore 64’ü bir nebze olsun durdurmuştu. Ama yine de çoğu kimse oyun oynamak için bir PC satın almayı doğru bulmuyordu. Çünkü PC’ler oyun oynamanın yanı sıra pek çok programı da kullanabilme yeteneğine sahipti. Bu yüzden fiyatları da çok yüksekti.
Derken 1990 yılında Amiga piyasaya çıktı. Amiga abisi Commodore 64’ün tahtını sallamaya başlamıştı. Grafikler gelişmiş oynanabilirlik arttırılmıştı. Hatta ilk başlarda PC’lere gerçek bir rakip olmuştu Amiga. Çünkü PC’lerde yapılan her şey Amiga’da bir adım öteye giderek yapılıyordu. 1992 yılında Commodore firması, Commodore 64 bilgisayarlarının proje ve üretiminde yaptıkları çalışmaları bundan sonra Amiga üzerinde yoğunlaştıracaklarını açıkladı. Bu da bir bakıma artık Commodore 64’ün miladını tamamladığı anlamına geliyordu. 1993 yılına kadar firma Commodore 64 üzerinde hiçbir geliştirme çalışmasında bulunmadı. Buna karşılık Amiga’nın 1200 modeli piyasaya sürüldü. 1993 yılı Mart’ında firma Commodore 64’ün üretiminin tamamen durdurulduğunu açıkladı. Amiga’nın durdurulamaz yükselişi ise 1996 yılına kadar sürdü. 1996 yılında Commodore firması iflas ettiğini açıkladı. Şirket tüm borçlarıyla el değiştirdi. Sonra da kapandı.
1970’lerin sonunda hesap makinesi üretimiyle başlayan Commodore serüveni; son 10 yılı teknolojik başarılarla dolu 25 yıl boyunca insanlığın belki de televizyon izlemekten daha çok vakitlerini geçirdikleri bir makine olmuştu.
Bir yanıt bırakın